Χρησιμοποιούμε ένα πλαστικό ποτηράκι για ένα λεπτό και χρειάζεται 200 χρόνια για να λιώσει. Κατά την αποσύνθεσή του εκλύει μεθάνιο, ένα αέριο που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για το φαινόμενο του θερμοκηπίου 25 φορές περισσότερο απ’ ότι το διοξείδιο του άνθρακα. Ένας τόνος καθαρό πλαστικό παράγεται με 1400 ευρώ ενώ ένας τόνος ανακυκλωμένου πλαστικού, μόλις με 900 ευρώ.
Οι αριθμοί μιλούν. Τους ακούμε; Ή μήπως, μαζί με το πλαστικό, πετάμε στα σκουπίδια και όλη την πολύτιμη πληροφόρηση που θα μας έπειθε να κάνουμε μικρές κινήσεις για να πετύχουμε μεγάλα αποτελέσματα; Δείτε εδώ το ταξίδι μιας πλαστικής σακούλας, την κατάληξή της και τον αντίκτυπό της στο περιβάλλον.
Όσο πιο πολύπλοκη γίνεται η ζωή μας και, μαζί, τα προϊόντα που καταναλώνουμε, τόσο πιο πολύπλοκη είναι η διαδικασία απόρριψής τους. Η διαχείριση των αποβλήτων συνδέεται άμεσα με την κλιματική αλλαγή. Ακόμη και στους Χώρους Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤΑ), τα απορρίμματα έχουν σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Και η ανακύκλωση δεν έχει την εξάπλωση που θα περιμέναμε, παρά το ότι οι τεχνολογίες ανάκτησης και αξιοποίησης των απορριμμάτων διαρκώς εξελίσσονται. Τα απόβλητα μπορούν να αποδειχτούν πολύτιμα όχι μόνο για οικονομικούς λόγους αλλα κυρίως για περιβαλοντικούς. Μόνο το 25% των πλαστικών απορριμμάτων ανακυκλώνονται στην Ε.Ε.. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό αν αναλογιστεί κανείς τις συνέπειες για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.
«Ακόμα και αν διασπάσουμε έναν υπολογιστή και το σπάσουμε σε μικρά κομμάτια μπορεί να βρούμε ακόμα και κομμάτια χρυσού», ανέφερε η Όλγα Σκιαδή, χημικός μηχανικός, ειδική στη διαχείριση απορριμάτων. θέλοντας να τονίσει την χρησιμότητα και αναγκαιότητα της ανακύκλωσης. Όμως τον χρυσό αυτό τον πετάμε μαζί με τα υπολείμματα τροφών και τα ξερά φύλλα, στους ίδιους κάδους. Δεν είναι θησαυρός για τον κάτοχό του, αλλά είναι σίγουρα πολύτιμος για την ανακατασκευή άλλων υπολογιστών. Ο χρυσός δεν οξειδώνεται με την πάροδο των ετών – γι’ αυτό άλλωστε και είναι πολύτιμο μέταλλο –και μπορεί να έχει ένα μεγάλο κύκλο ζωής ώστε να προσφέρει σε γενιές ανθρώπων. Και τα χρυσωρυχεία δεν είναι ανεξάντλητα, όπως δεν είναι όλοι οι φυσικοί πόροι.
Οι νέοι καφέ κάδοι
Ακόμη και για τα υπολείμματα τροφών, η τεχνολογία και η επιστήμη δίνουν λύσεις. Εδώ και κάποιους μήνες έχει ξεκινήσει ένα πιλοτικό πρόγραμμα κομποστοποίησης στους Δήμους Αθήνας (στις περιοχές Κεραμεικού και Κυπριάδου) και Κηφισιάς, μέσω των ειδικών καφέ κάδων που έχουν τοποθετηθεί σε συγκεκριμένα σημεια. Τα βιοαπόβλητα μετατρέπονται σε λίπασμα, υλικό αρκετά ακριβό για την καλλιέργεια τροφών. Έτσι οι τροφές καταλήγουν εκεί που ξεκίνησαν: στη γη! Τα οφέλη της κομποστοποίησης είναι πολλά, αυτή η νέα συνήθεια μπορεί να αποτρέψει το 40% των απορριμάτων από την ταφή, να ελαφρύνει τον οικογενειακό προγραμματισμό μειώνοντας τα δημοτικά τέλη και φυσικά να έχει μεγάλα περιβαλλοντικά οφέλη.
Ο διαχωρισμός των απορριμμάτων μπορεί να γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μας όπως ο διαχωρισμός των ρούχων ή των βιβλίων μας. Αξίζει να σκεφτόμαστε τα απόβλητα ως πόρο και όχι σαν κάτι που απλά πετάμε στα σκουπίδια. Ο κύκλος ζωής όλων των υλικών, τελικά, εξαρτάται αποκλειστικά από τον ανθρώπινο παράγοντα. Είναι στην κρίση του καθενός αν θα δημιουργεί απορρίμματα ή νέους πόρους δημιουργίας και παραγωγής. Νέους θησαυρούς.
ΑΘΗΝΑ ΡΙΣΤΑ
