Το έργο πραγµατεύεται τη θάλασσα και τον άνθρωπο, παραπέµποντας στο µύθο του Ποσειδώνα και της Αµφιτρίτης, της ανθρωπόµορφης θεάς της θάλασσας. Συµβολικά το έργο αναπαριστά την ανθρώπινη πορεία προς µια ανώτερη εσωτερική κατάσταση, µέσα από την ένωση µε τη φύση. Όπως και στο µύθο, έτσι και στο έργο, η θάλασσα παίρνει ανθρώπινη µορφή (βίντεο), µια θηλυκή παρουσία που προσελκύει τον άνθρωπο (ζωντανό µέρος) να ενωθεί µαζί της. Η θάλασσα µαγεύει, χορεύει, αλληλεπιδρά, γίνεται ενέργεια που οδηγεί στη µεταµόρφωση, τόσο την εσωτερική/ανθρώπινη, όσο και ως προς την αντίληψη του γήινου και υδάτινου κόσµου γύρω απο την ανθρώπινη παρουσία. Τα στάδια της µεταµόρφωσης αυτής παρουσιάζονται στα επιµέρους µέρη του έργου ηχητικά και οπτικά/κινησιολογικά, όπου ο άνθρωπος, µέσα από τη διάδραση µε τη θαλάσσια µορφή, πορεύεται προς το βυθό και επιστρέφει µεταµορφωµένος. Το έργο αποτελεί ένα ταξίδι αναζήτησης, οπτικοηχητικά, αλλά και νοηµατικά, επιχειρώντας µέσα από τους συµβολισµούς να δώσει πολλαπλά κλειδιά ερµηνείας στο καλλιτεχνικό περιεχόµενο. Κυρίαρχες έννοιες: η φύση, η ύπαρξη, η ένωση, η µεταµόρφωση, ο συντονισµός, η αρµονία, ο µύθος, η µαγεία, το ερωτικό στοιχείο, η εσωτερικοποίηση, η αναγέννηση και τέλος η υπερβατική ανθρώπινη πορεία µέσα απο την εµβίωση των παραπάνω (https://enalia.wixsite.com/enalia).

Συμμετέχοντες:
Απόστολος Λουφόπουλος: Σύνθεση ηλεκτροακουστικής μουσικής, Βασιλική Μάκου: Σωματική Ερμηνεία, Έλενα Γεωργιάδου: Βίντεο, Μάγδα Κανδυλιάρη: Animation, Κατερίνα Παγιατάκη: Σκηνική Επιμέλεια

Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας